POLITYKA OCHRONY OSÓB MAŁOLETNICH W MUZEUM W PRASZCE
PREAMBUŁA:
Muzeum w Praszce prowadzi działalność w zakresie popularyzacji historii lokalnej,
sztuki, kultury i nauki. Muzeum w szczególności podejmuje działania edukacyjne na
rzecz dzieci i młodzieży poprzez organizowanie lub współorganizowanie warsztatów,
zajęć, prelekcji i innych wydarzeń, tematyką nawiązujących do historii, sztuki i kultury.
Jednym z priorytetów Muzeum w Praszce jest dbałość o to, aby osoby małoletnie
spędzając tu wolny czas zawsze były traktowane życzliwie i z szacunkiem.
Pracownicy Muzeum w kontaktach z osobami małoletnimi kierują się wartościami
takimi jak wzajemny szacunek, życzliwość i partnerstwo.
Muzeum w Praszce w celu zapewnienia ochrony dzieci i młodzieży przed
krzywdzeniem, czy to ze strony osób dorosłych, czy ze strony rówieśników,
wprowadziło Politykę o treści następującej:
ROZDZIAŁ I
DEFINICJE
§ 1.
Ilekroć w niniejszej Polityce mowa jest o:
1) Muzeum – rozumie się przez to Muzeum w Praszce,
2) Krajowym Rejestrze Karnym – rozumie się przez to Krajowy Rejestr Karny, o
którym mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym
Rejestrze Karnym (Dz.U. z 2024 r. poz. 276),
3) krzywdzeniu osoby małoletniej – rozumie się przez to popełnienie czynu
zabronionego lub deliktu na szkodę osoby małoletniej przez jakąkolwiek
osobę, zagrożenie dobra osoby małoletniej, w tym jego zaniedbywanie, jak
również traktowanie poniżające lub obraźliwe oraz agresję wobec osoby
małoletniej w jakiejkolwiek postaci (fizycznej, psychicznej, seksualnej,
emocjonalnej, werbalnej, etc.),
4) opiekunie – rozumie się przez to rodzica, opiekuna, kuratora lub inną osobę,
na której spoczywa prawny obowiązek sprawowania opieki nad osobą
małoletnią, jak również osobę, która zobowiązana jest do sprawowania opieki
nad małoletnim jedynie czasowo i/lub zastępczo (np. nauczyciel, członek
rodziny, wychowawca etc.)
5) osobie małoletniej – rozumie się przez to osobę, która nie ukończyła 18. roku
życia,
6) Polityce – rozumie się przez to niniejszą Politykę Ochrony Małoletnich w
Muzeum w Praszce
7) pracowniku Muzeum – rozumie się przez to każdą osobą zatrudnioną przez
Muzeum w Praszce na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej czy
na innej podstawie prawnej, w tym stażystów czy wolontariuszy,
8) Rejestrze – rozumie się przez to Rejestr sprawców przestępstw na tle
seksualnym, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 maja 2016
r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i
ochronie małoletnich,
9) Rejestrze Państwowej Komisji – rozumie się przez to część Rejestru, w
której wpisuje się dane osób, w stosunku do których Państwowa Komisja do
spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15
wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze,
10)ustawie – rozumie się przez to ustawę o przeciwdziałaniu zagrożeniom
przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich (Dz.U. z 2023 r. poz.
1304),
11) wydarzeniu edukacyjnym – rozumie się przez to prelekcję, warsztaty, kursy,
wykłady, etc. organizowanym lub współorganizowanym przez Muzeum w
Praszce,
12) zatrudnieniu – rozumie się przez to nawiązanie współpracy z osobą na
podstawie umowy o pracę albo na jakiejkolwiek innej podstawie prawnej.
ROZDZIAŁ II
BEZPIECZNE RELACJE MIĘDZY OSOBĄ MAŁOLETNIĄ A PRACOWNIKAMI
MUZEUM W PRASZCE
§ 2.
W razie uznania, że Polityka wymaga zmian lub dostosowania, zmiany do
Polityki uchwala się w trybie właściwym dla jej przyjęcia.
Każdy pracownik Muzeum zobowiązany jest do znajomości praw dziecka i do
ich szanowania.
Każdy pracownik Muzeum powinien być uwrażliwiony na wszelkie oznaki
przemocy, której ofiarą może być osoba małoletnia, niezależnie od tego, czy
chodzi o przemoc doznawaną ze strony rówieśników, czy ze strony osób
dorosłych, jak również od tego, czy potencjalnym sprawcą może być osoba
bliska czy obca.
Wydarzenia edukacyjne, w których uczestniczą osoby małoletnie, prowadzone
są pod opieką nauczyciela lub innego opiekuna danej grupy lub opiekuna
osoby małoletniej.
Prowadzenie zajęć czy innych aktywności dla osób małoletnich oraz
uczestnictwo w nich przez praktykantów, wolontariuszy czy stażystów odbywa
się pod nadzorem ich opiekuna w osobie wyznaczonego pracownika Muzeum.
§ 3.
Każdy pracownik Muzeum w kontaktach z osobami małoletnimi powinien kierować
się następującymi zasadami:
1) dbałość o uprzejmą, przyjazną, jasną i spokojną komunikację, zarówno
werbalną, jak i niewerbalną (otwarta postawa ciała, uśmiech, etc.),
2) aktywne angażowanie uczestników w działania edukacyjne oraz ich równe
traktowanie i unikanie faworyzowania,
3) w razie potrzeby okazywanie zrozumienia i wyrozumiałości oraz uznanie
emocji towarzyszących osobie małoletniej,
4) zachowywanie profesjonalnej relacji z osobą małoletnią, nieingerowanie w
prywatność osoby małoletniej, chyba, że zachodzi podejrzenie, że ta lub inna
osoba małoletnia są krzywdzone,
5) w razie potrzeby udzielenie osobie małoletniej odpowiednich informacji bądź
podjęcie innych czynności, które będą pomocne.
§ 4.
Do zachowań niedozwolonych pracowników Muzeum wobec osób małoletnich należy
w szczególności:
1) stosowanie agresji i przemocy w jakiejkolwiek postaci (fizycznej, psychicznej,
seksualnej, emocjonalnej, etc.),
2) naruszanie nietykalności osobistej i kontakt fizyczny (chyba, że jest to
podyktowane ochroną małoletniego przez bezpośrednio mu grożącym
niebezpieczeństwem, np. odepchnięcie od ognia)
3) jakakolwiek dyskryminacja, w szczególności dyskryminacja ze względu na:
stan zdrowia, potrzeby rozwojowe i edukacyjne, pochodzenie, wygląd,
możliwości psychofizyczne, narodowość, sytuację życiowo-rodzinną, stan
majątkowy, orientację seksualną, tożsamość płciową, pochodzenie rasowe lub
etniczne, poglądy polityczne, przekonania religijne i światopogląd,
4) obrażanie, upokarzanie, lekceważenie i zawstydzanie osoby małoletniej,
5) podważanie wiedzy czy pewności siebie osoby małoletniej,
6) krzyczenie, kłócenie się (chyba, że podniesienie głosu jest podyktowane
ochroną małoletniego przez bezpośrednio mu grożącym
niebezpieczeństwem),
7) molestowanie seksualne werbalne i niewerbalne,
8) stosowanie gróźb,
9) wykluczanie,
10)manipulowanie w jakikolwiek sposób,
11) utrwalanie wizerunku osoby małoletniej na nagraniu, filmie lub zdjęciu bez jej
zgody i zgody jej opiekuna. Jeżeli wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół
całości, takiej jak: zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza, zgoda rodzica
lub opiekuna prawnego na utrwalanie i upublicznienie wizerunku dziecka nie
jest wymagana.
§ 5.
Za osoby małoletnie odpowiedzialność ponosi ich opiekun, jednak nie zwalnia to
pracowników Muzeum z obowiązku dążenia, aby między osobami małoletnimi
odwiedzającymi Muzeum albo uczestniczącymi w wydarzeniach edukacyjnych
panowały prawidłowe relacje, oparte na szacunku.
Każdy pracownik Muzeum uwrażliwiony jest na zjawisko przemocy rówieśniczej.
Pracownik Muzeum powinien zareagować poprzez rozmowę z opiekunem lub
pracownikiem Muzeum pełniącym opiekę nad małoletnimi (np. prowadzącym
zajęcia) albo z samymi osobami małoletnimi w przypadku zaobserwowania
oznak nieprawidłowych zachowań, takich jak:
1) obraźliwe wypowiedzi,
2) wulgaryzmy skierowane do innej osoby,
3) naśmiewanie się z innej osoby, upokarzanie,
4) podważanie cudzej wiedzy czy pewności siebie, zawstydzanie
5) przemoc fizyczna, naruszanie nietykalności osobistej,
6) dokuczanie,
7) krzyki, kłótnia,
8) utrwalanie wizerunku bez wiedzy lub zgody innej osoby,
9) w inny sposób sprawianie, że druga osoba nie czuje się bezpiecznie.
§ 6.
Muzeum podczas zwiedzania czy w związku z wydarzeniami artystycznymi i
edukacyjnymi co do zasady nie udostępnia osobom małoletnim urządzeń
elektronicznych z dostępem do sieci Internet, zaś jeżeli do udostępnienia takiego
urządzenia doszłoby, korzystanie z niego odbywa się pod nadzorem prowadzącego
zajęcia lub innego pracownika Muzeum.
ROZDZIAŁ III
PODEJMOWANIE INTERWENCJI W SYTUACJI PODEJRZENIA KRZYWDZENIA
LUB POSIADANIA INFORMACJI O KRZYWDZENIU OSOBY MAŁOLETNIEJ
§ 7.
W przypadku podjęcia przez pracownika podejrzenia, że dziecko jest
krzywdzone, pracownik ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i
przekazania uzyskanej informacji dyrekcji. Notatka może mieć formę pisemną
lub mailową. Podejrzenie krzywdzenia dziecka może zgłosić każdy członek
personelu, niezależnie od miejsca w strukturze organizacyjnej muzeum i typu
umowy łączącej go z muzeum.
Interwencja prowadzona jest przez dyrekcję Muzeum w Praszce, który może
wyznaczyć na stałe do tego zadania inną osobę.
W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki
uszczerbek na zdrowiu, należy niezwłocznie poinformować odpowiednie
służby (policja, pogotowie ratunkowe), dzwoniąc pod numer 112.
Poinformowania służb dokonuje pracownik, który pierwszy powziął informację
o zagrożeniu i następnie wypełnia kartę interwencji.
Niezwłocznie po interwencji fakt jej podjęcia zgłasza się Dyrektorowi Muzeum.
W razie uznania, że zachowanie sprawcy wypełnia znamiona czynu
zabronionego, Dyrektor Muzeum niezwłocznie, jednak nie później niż w
terminie 2 dni roboczych od zdarzenia podejmuje stosowne działania, np.
zlecenie przygotowania projektu zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia
przestępstwa na szkodę małoletniego lub wniosku o wgląd w sytuację rodziny
do sądu opiekuńczego.
W przypadku, o którym mowa w ust. 5, Dyrektor Muzeum składa niezwłocznie
zawiadomienie, wniosek lub inny dokument albo zawiadamia odpowiednie
służby.
W przypadku podejrzenia, że osoba małoletnia jest zaniedbywana, ust. 1-5
stosuje się odpowiednio, z tym, że w razie potwierdzenia tego podejrzenia
powiadamia się również właściwy terytorialnie Miejski Ośrodek Pomocy
Społecznej.
Wzory zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, wniosku o
wgląd w sytuację rodziny do sądu opiekuńczego oraz wniosku o sprawdzenie
sytuacji małoletniego do MOPS stanowią odpowiednio załączniki nr 1, 2 i 3
do niniejszej Polityki.
§ 8.
W przypadku, w którym pracownik Muzeum podejrzewa, że osoba małoletnia
doświadczyła lub doświadcza krzywdzenia poza Muzeum, niezwłocznie
zgłasza to Dyrektorowi Muzeum. Pracownik ten sporządza notatkę z tej
czynności i przekazuje ją Dyrektorowi.
Dyrektor kontaktuje się z opiekunami osoby małoletniej celem odbycia
spotkania.
W razie braku danych kontaktowych do opiekunów, Dyrektor kontaktuje się z
placówką oświatową (szkołą, przedszkolem), w której osoba małoletnia się
kształci. Muzeum wraz z placówką oświatową czynią uzgodnienia co do
dalszych kroków w sprawie.
W sytuacji, w której podejrzenie się potwierdzi, Dyrektor Muzeum
niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 2 dni roboczych od zdarzenia
podejmuje stosowne działania, np. zlecenie przygotowania projektu
zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę
małoletniego lub wniosku o wgląd w sytuację rodziny do sądu opiekuńczego.
Dyrektor Muzeum składa niezwłocznie zawiadomienie, wniosek lub innych
dokument albo zawiadamia odpowiednie służby.
W przypadku podejrzenia, że osoba małoletnia jest zaniedbywana, ust. 1-4
stosuje się odpowiednio, z tym, że w razie potwierdzenia tego podejrzenia
powiadamia się również właściwy terytorialnie Miejski Ośrodek Pomocy
Społecznej.
Dalszy tok postępowania leży w kompetencji instytucji, o których mowa w
punktach poprzedzających.
§ 9.
W każdym przypadku podjęcia interwencji, o których mowa w § 7 i § 8 Polityki
należy ją udokumentować poprzez uzupełnienie Karty Interwencji, której wzór
stanowi załącznik nr 4 do Polityki.
Wypełnione Karty Interwencji przechowuje Dyrektor Muzeum.
W przypadku, w którym domniemanym lub rzeczywistym sprawcą jest
pracownik Muzeum, wypełnioną Kartę Interwencji załącza się do akt
osobowych pracownika Muzeum.
ROZDZIAŁ IV
ZASADY USTALANIA PLANU WSPARCIA MAŁOLETNIEGO PO UJAWNIENIU
KRZYWDZENIA
§ 10.
Każdorazowo po ujawnieniu krzywdzenia osoby małoletniej Dyrektor Muzeum
powołuje ad hoc zespół ds. opracowania planu wsparcia małoletniego, który
doznał krzywdzenia.
Zespół opracowuje plan wsparcia obejmujący w szczególności opis
doznanego przez osobę małoletnią krzywdzenia, wskazanie celu wsparcia,
wskazanie działań, jakie Muzeum ma możliwość podjęcia celem udzielenia
wsparcia i zakres współdziałania Muzeum z innymi podmiotami w udzielaniu
wsparcia osobie małoletniej, która doznała krzywdzenia.
ROZDZIAŁ V
ZASADY BEZPIECZNEJ REKRUTACJI
§ 11.
Postanowienia niniejszego Rozdziału stosuje się w przypadku zatrudniania, czy to na
podstawie umowy o pracę czy umowy cywilnoprawnej, pracowników,
współpracowników, praktykantów, stażystów, wolontariuszy i innych osób, do
prowadzenia działalności związanej z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem oraz
realizacją zainteresowań przez osoby małoletnie w ramach wydarzeń
organizowanych lub współorganizowanych przez Muzeum.
§ 12
Nie jest dopuszczalne zatrudnienie do prowadzenia działalności związanej z
wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem oraz realizacją zainteresowań przez
osoby małoletnie w Muzeum osoby, która dopuściła się przestępstwa lub
wykroczenia przeciwko dobru osoby małoletniej.
W każdym procesie rekrutacji, o którym mowa w § 11 Polityki, Muzeum
zwraca się z wnioskiem o przedłożenie przez kandydata czy kandydatkę:
a) informacji z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie przestępstw
określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207
Kodeksu karnego lub informacji za odpowiadające tym przestępstwom
czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego;
b) gdy kandydat lub kandydatka posiada podwójne obywatelstwo albo
obywatelstwo innego kraju niż Polska – informacji z rejestru karnego
państwa obywatelstwa, uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub
wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi, a jeżeli nie można
uzyskać takiej informacji, to informację z rejestru karnego;
c) jego/jej oświadczenia o państwie lub państwach, w których zamieszkiwał/a
w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Polska i państwo obywatelstwa, a
jeżeli są takie państwa, to informacji z rejestrów karnych tych państw
uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej
związanej z kontaktami z dziećmi, a jeżeli nie można uzyskać takiej
informacji, to informację z rejestru karnego;
Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 lit. c) powyżej składane jest pod
rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia;
oświadczenie musi zawierać klauzulę następującej treści: „Jestem świadomy
odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”.
Wniosek o przedłożenie dokumentów, o których mowa w ust. 2 powyżej może
zostać zawarty w ogłoszeniu o pracę.
W każdym procesie rekrutacji, o którym mowa w ust. 1 powyżej Muzeum
sprawdza, czy dane kandydata lub kandydatki są zamieszczone w Rejestrze z
dostępem ograniczonym lub w Rejestrze Państwowej Komisji.
Dokumenty, o których mowa w ust. 2 powyżej Muzeum załącza do akt
osobowych pracownika albo – w przypadku osoby świadczącej pracę lub
usługi na innej podstawie – do dotyczącej ją dokumentacji przechowywanej
przez Muzeum.
Informacje, o których mowa w ust. 5 powyżej Muzeum załącza do akt
osobowych pracownika albo – w przypadku osoby świadczącej pracę lub
usługi na innej podstawie – do dotyczącej ją dokumentacji przechowywanej
przez Muzeum.
ROZDZIAŁ VI
PRZYGOTOWANIE DO STOSOWANIA POLITYKI
§ 13.
Każdy pracownik Muzeum zobowiązany jest do zapoznania się z treścią
Polityki.
Każdy pracownik Muzeum podpisuje oświadczenie o zapoznaniu się z treścią
Polityki i zobowiązaniu się do jej stosowania, którego wzór stanowi załącznik
nr 5 do niniejszej Polityki.
Podpisane oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 powyżej przechowuje się w
aktach osobowych pracownika lub w przypadku osoby, która nie jest
zatrudniona na umowę o pracę, w dotyczącej jej dokumentacji.
ROZDZIAŁ VII
ZASADY UDOSTĘPNIANIA POLITYKI OPIEKUNOM I MAŁOLETNIM
§ 14.
Politykę umieszcza się na stronie internetowej Muzeum oraz umieszcza w
widocznych miejscach w siedzibie Muzeum.
Skrócona wersja niniejszej Polityki przeznaczona dla dzieci i młodzieży
stanowi załącznik nr 6 do niniejszej Polityki.
ROZDZIAŁ VIII
ZASADY PRZEGLĄDU I AKTUALIZACJI POLITYKI
§ 15.
Przeglądu standardów ochrony małoletnich, obowiązujących w placówce,
dokonuje dyrektor placówki lub osoba przez niego upoważniona, nie rzadziej
niż raz na 2 lata.
ROZDZIAŁ IX
OBOWIĄZYWANIE POLITYKI
§ 16.
Niniejsza Polityka obowiązuje od dnia 12 sierpnia 2024 r. i jest to jej pierwsza wersja.